Gili Trawagan

Na een rustig weekje les geven begon op donderdag het echte avontuur. Normaal gesproken moeten wij nog les geven op donderdag. Deze donderdag niet omdat alle Balinese mensen een grote ceremonie hadden. Op vrijdag vieren ze het aanstaande nieuwjaar en op zaterdag is het nieuwjaar. Dit nieuwjaar wordt gevierd met een dag stil in huis zitten. Omdat wij hier niet gekomen zijn om 24 uur in een donker huis te bivakkeren zijn we dus op donderdag naar Gili Trawagan vertrokken. Gili Trawagan is een van de drie kleine eilanden die bij Lombok hoort. Gili Trawagan, Gili Meno en Gili Air (er is hier geen vliegveld). Gili Trawagan staat bekend om zijn witte stranden, snorkelen met schildpadden en het uitgaansleven. (Spoiler) dit zijn precies de drie dingen die wij hebben gedaan.

Donderdag om 07:00 's ochtends vertrok onze taxi naar PadaiBai. dit is de haven in Bali waar de snelle boten vertrekken. Met deze snelle boot doen wij er 2 uur over om op Gili T aan te komen. Eenmaal aangekomen lijkt het net een paradijs. Het eiland is zo klein dat je vanaf de zee er helemaal om heen kan kijken. Om bij te komen van deze mooie aankomst hebben we een duik in het zwembad genomen. Overbodige luxe omdat het strand op 50 meter van het hotel vandaan zit, maar niet minder lekker hierdoor. 's Avonds na een goede maaltijd het uitgaansleven onveilig gemaakt. 

Vrijdag stond in het teken van snorkelen. We zijn op een kleine boot met een grote groep op meerdere plekken gestopt om ons te mengen in de onderwaterwereld. We hebben meerdere prachtige schildpadden gezien. Het was wel jammer dat bij elke schildpad een volksverhuizing in het water plaats vond. De laatste schildpad die we zagen was het mooist, deze zat op het koraal te eten. In het ondiepe water hadden we een goed zicht op hem.

Zaterdag kwamen we op het goede idee een fiets te huren en om het eiland te fietsen. Dit klinkt misschien super, maar in 35 graden, met weinig wind en op een fiets die je alleen in een Amsterdamse gracht tegen komt is het minder. Met drie Belgen en twee Nederlanders fietsen op een eiland waar verder alleen dronken toeristen en paardenkarren rondtoeren was nog best een opgave. Precies in het midden van de toch brak mijn trapper af. Deze konden we niet meer maken dus Jim heeft me heel vaderlijk naar huis geduwd. 

Zondag zouden we om 15:00 weer met de snelle boot naar Bali vertrekken. Toen we er een uur van te voren waren begon het onheil. Omdat de maatschappij een fout had gemaakt met de boot die 's ochtends vaart werd deze naar de middag verplaatst en konden wij niet met de snelle boot. We hadden de keuze om nog een nacht te blijven en weer een hotel te betalen, of met een langzame boot van 7 uur terug naar Bali te gaan. Omdat we vandaag weer les moesten geven hebben we er voor gekozen om met de langzame boot te gaan. Om 16:00 zijn we met een lokaal bootje naar Lombok gevaren. In een kleine haven hebben we een uur gewacht om met een bus naar de grote haven te gaan. Tijdens het wachten begon het zo hard te regenen dat we nat de bus in moesten. Tot overmaat van ramp kwamen we midden in de bergen na een half uur stil te staan zonder benzine en met een half kapotte motor. Toen dit weer was opgelost kwamen we in het donker aan bij de grote haven.

Na weer te wachten kwamen we in een enorm schip waar ook vrachtwagens op konden. Met dit schip moesten we nog 4 uur varen van Lombok naar Bali. We vertrokken pas om 00:00 dus iedereen was gebroken. Een deel van onze groep had een heerlijke stoel in het VIP gedeelte weten bemachtigen, een ander deel heeft 5 uur op de grond buiten gelegen. Toen we eindelijk weer in Bali waren kwam de laatste opgave van deze dag, met een busje en een achterlijke taxichauffeur via vele omwegen terug naar het Slukat. Om 05:00 kwamen we eindelijk aan, 15 uur later dan we vertrokken waren.

Maar ach, zo maak je nog eens wat mee ;)